Մենք ապրում ենք մի տեղ, որի անունը աշխարհ է, բայց երբևիցե մտածե՞լ եք, որ աշխարհից կարող է հազար հատ լինել: Ինչո՞ւ ենք մենք հայտնվել, որտեղի՞ց, ի՞նչ է լինելու մահից հետո..․ դեռ ոչ ոք չգիտի: Բնության հրաշքների մասին քչերը գիտեն, դա մենակ ծառ, խոտ և ծաղիկ չէ․ բնության երևույթները կարող են այնպես հետաքրքիր լինել, որ դու էլ չես հավատա, սա երազ է, թե իրականություն: Իսկ ի՞նչ է երազը, ինչո՞ւ ենք մենք տեսնում երազ, մեկ-մեկ հիշում և շատ դեպքերում՝ մոռանում: Կյանքը շատ կարճ է տևում, ամեն տարիք ունի իր հրաշալի կողմերը, բայց դու պետք է ապրես այնպես, ինչպես դու ես ուզում։ Եթե քո տեղը քո ապագա քայլերը պետք է որոշեն ուրիրշները, ծնվելու իմաստն էլ ո՞րն է: Բայց մի բան լավ պետք է հիշել․ մինչդեռ դու վայելում ես կյանքը, նայի՛ր ժամանակին, նա ջրի պես հոսում է, ծախսի՛ր ժամանակդ խելքով և մի՛ հոգնիր ճիշտ ապրելուց:
Բանաստեղծական․․․
Հոգիս ծովի պես՝
Մեղմ ու անդարդ,
Մեկ ծփում է, մեկ ապրում հանդարտ։
Երբ հանկարծ ծովում փոթորիկ սկսվի,
Կդառնամ ես զորավոր ու անպարտելի,
Վրդովված ծովը կառնեմ թևիս տակ,
Կթռչեմ դեպի երկինք կապուտակ։
Երբ ծովը նորից կմեղմանա,
Հոգիս էլ կդառնա հանդարտ,
Մեգն ու մշուշը անվերջ կկորչի,
Հոգիս էլ ծովի պես կրկին կխաղաղվի։
Երբ մարդ իրեն շրջապատող աշխարհը սրտանց է ընկալում
Երբ մարդը վստահի աշխարհին, վստահի ինքն իր կարողություններին, ապա նա ուրախ կլինի։ Երբ մարդը ուրախ է և երջանիկ, նա ամեն ինչ ավելի հեշտ, արագ և հանգիստ է անում։ Ես դա զգացել եմ ինքս ինձ վրա․ երբ ես ինչ-որ բանի պատճառով նեղված եմ լինում կամ զայրացած, ինչ էլ անեմ, ինձ մոտ ոչինչ չի ստացվում և ես շատ շուտ եմ հոգնում ամեն ինչից։ Իսկ երբ ես հանգիստ եմ և ուրախ, ինձ մոտ ամեն ինչ ստացվում է, և ես հաճույք եմ ստանում նույնիսկ այն բաներից, որոնք ինձ դուր չեն գալիս, օրինակ՝ դաս սովորել կամ ինչ-որ գործ անել։ Ես համաձայն եմ, երբ մարդ իրեն շրջապատող աշխարհը սրտանց է ընկալում, նա ավելի քիչ խնդիրներ է ունենում։ Օրինակ՝ երբ ես զայրացած եմ, ես բոլորի հետ կոպիտ եմ խոսում, այդ պատճառով իմ հետ էլ են սկսում կոպիտ խոսել, վատ վարվել, և վերջում մենք վիճում ենք իրար հետ և այլևս չենք շփվում։ Այդպես ես շատ ընկերներ եմ կորցրել։
Գրոց-Բրոց 