Day: December 10, 2021

Դուք կարող եք երջանիկ դառնալ, երբ պարզապես նայում եք ինչ-որ մեկի աչքերին, և նրանք ուրախություն են արտահայտում:

Իմ կարծիքով երջանկությունն այն է, երբ մարդ ուզում է վեր թռչել և գրկել մեր ամբողջ երկիրը:

Մարդը տարօրինակ էակ է: Նա կարող է երկար հիշել վնասը, բայց կարող է մոռանալ լավը հաջորդ օրը: Մարդիկ իրենք են ստեղծում իրենց կյանքը և «նկարում» իրենց սեփական գույներով:

Որոշ մարդիկ ոչինչ չունեն։ Նրանք հարստություն չունեն, բայց «բաց» են և կարող են կիսվել այլ մարդկանց հետ այն ամենով, ինչ ունեն ։

Մարդիկ կարող են երջանիկ լինել ցանկացած տարիքում, ցանկացած պահի։

Մարդկանց ներաշխարհները տարբեր են, այդ իսկ պատճառով նրանք տարբեր կերպ են զգում երջանկությունը: Օրինակ՝ ինձ համար արևը երջանկություն է։ Այն ջերմացնում է բոլոր մարդկանց, կյանք է տալիս բնությանը։ Այն տարածված է։ Այն մեկն է բոլորի համար: Այսպիսով, որքան շատ մարդիկ ապրեն այս հիանալի զգացողությունը, այնքան ավելի հարուստ կլինեն:

Մտքերը` Հասմիկ Սարգսյանի:

Իմ երջանկությունը նման է անձրևին, նա հազվադեպ է գալիս: Կաթիլները իմ երջանկության պատճառներն են: Իմ շրջապատի մարդիկ կարող են անձրևանոցով քայլել, որպեսզի իրենց վրա չտարածվի իմ երջանկությունը կամ դրա հետևանքները: Խորհուրդ եմ տալիս մարդկանց անձրևանոցը միշտ իրենց հետ պահել, ես չեմ սիրում կիսել իմ երջանկությունը, կամ ինչ-որ մեկին պատմել, որովհետև հետո վատ է լինելու: Ես պահում եմ իմ մեջ և շատերին էլ խորհուրդ կտամ` պահեք ձեր մեջ երջանկությունը ու մենակ վայելեք, ինչքան դա հնարավոր է: Այդ մարդուն, ում կաթելները դիպչում են, նա թրջվում է քո հանդեպ, նաև կարող է մրսել կամ հիվանդանալ:

Տարօրինակ աշխարհով ներկայանում է Գրիգոր Պապիկյանը:

Ես իմ երջանիկ պահերը նմանեցնում եմ անձրևին։ Անձրևը ,երբ իջնում է երկնքից, իմ մեջ ստեղծում է երջանկություն։ Անձրևը իր մեղմ ու նուրբ կաթիլներով ստիպում է ինձ խորանալ երջանկության մեջ։ Հիմա մյուսները կմտածեն, թե այդպես չէ, բայց ինձ համար երջանկությունը հենց անձրևն է, որովհետև ես երջանկության խորհրդանիշեր եմ համարում նրբությունը ու հանգստությունը։ Մյուսների համար արևը ,արևոտ ու տաք եղանակն է ասոցացվում երջանկության հետ, բայց ես համարում եմ ,որ անձրևը ավելի է հանգստացում, որովհետև իր կաթիլների հերթական բախումները հատակին իմ հոգում արթնացնում են հանգստություն, և ես մի պահ ուզում եմ ամեն ինչ թողնել,հոգսերը մոռանալ և սկսել ապրել հանդարտ։ Նրբություն, երջանկություն ու հանգստություն ինձ պարգևում է մեղմ անձրևը, որը երկնքից թափվում է ցած։

Երջանկության մասին մտքերը` Դավիթ Մուրադյանի:

Հաշվի առնելով իմ բնավորությունը ես` ոչ այդքան հետաքրքրասեր և ոչ այդքան ուրախ մարդ, ինձ նմանեցնում եմ մի ծառի, որը շատ արագ աճում, ծաղկում է, բայց միևնույն ժամանակ թոռոմում և չորանում։ Ես ինձ լիովին երջանիկ եմ զգում ոչ թե այն ժամանակ, երբ ինձ ինչ-որ թանկարժեք նվեր են տալիս, այլ երբ իմ ընտանիքի անդամներն իմ կողքին են լինում և իմ դժվար պահերին աջակցում։ Ես ինձ միայն այդ ժամանակ կարող եմ երջանիկ զգալ։ Դա իմ ծաղկող շրջանն է, իսկ չորացող շրջանը այն ժամանակ է,երբ ես կորցնում եմ իմ ընտանիքի անդամներից մեկի վստահությունը։ Դա ինձ համար շատ մեծ ցավ է, բայց ես ինձ այնպես եմ պահում, որ իմ միջի ծառը միշտ ծլի և ծաղկի։ Ահա թե ես ինչպես եմ ինձ պատկերացնում երջանիկ ժամանակ և վստահ եմ, որ իմ միջի ծառը երբեք ու երբեք չի չորանա, այլ էլ ավելի կծաղկի։

Մտքերը` Վահե Մակվեցյանի:

Երբ ես շատ երջանիկ եմ, ես ինձ նմանեցնում եմ արևին, քանի որ երբ արևը շողում է, այն ուրախացնում է շատ մարդկանց: Օրինակ երեխաներին և չափահաս մարդկանց, նաև` ծերունիներին, բայց ամենաշատը այն երջանկացնում է բակում ֆուտբոլ խաղացող տղաներին, քանի որ նրանք կարող են ֆուտբոլ խաղալ: Երբ ես երջանիկ եմ, ես երջանկացնում եմ մնացածներին։

Մտքերը` Ալեն Մանգասարյանի: