Հաշվի առնելով իմ բնավորությունը ես` ոչ այդքան հետաքրքրասեր և ոչ այդքան ուրախ մարդ, ինձ նմանեցնում եմ մի ծառի, որը շատ արագ աճում, ծաղկում է, բայց միևնույն ժամանակ թոռոմում և չորանում։ Ես ինձ լիովին երջանիկ եմ զգում ոչ թե այն ժամանակ, երբ ինձ ինչ-որ թանկարժեք նվեր են տալիս, այլ երբ իմ ընտանիքի անդամներն իմ կողքին են լինում և իմ դժվար պահերին աջակցում։ Ես ինձ միայն այդ ժամանակ կարող եմ երջանիկ զգալ։ Դա իմ ծաղկող շրջանն է, իսկ չորացող շրջանը այն ժամանակ է,երբ ես կորցնում եմ իմ ընտանիքի անդամներից մեկի վստահությունը։ Դա ինձ համար շատ մեծ ցավ է, բայց ես ինձ այնպես եմ պահում, որ իմ միջի ծառը միշտ ծլի և ծաղկի։ Ահա թե ես ինչպես եմ ինձ պատկերացնում երջանիկ ժամանակ և վստահ եմ, որ իմ միջի ծառը երբեք ու երբեք չի չորանա, այլ էլ ավելի կծաղկի։
Գրոց-Բրոց 